Ook voor twee meegereisde supporters bleek het een pittige avond: op de fiets vanuit de Betuwe moesten zij 69 hoogtemeters overwinnen om de mannen aan het werk te zien.

TIAN trad aan met stuk voor stuk ‘zware jongens’: Een hogere ranking dan de mannen van de andere kant van de Rijn. Het werd een uitermate spannend duel, met slechts één 3-0 en vijfmaal een ‘vijfsetter’. Wellicht lag daarin de sleutel: driemaal thuiswinst, telkens miniem verschil, maar het punt bleef dus in Arnhem. Cruciaal was ook het dubbel: Sethone kwam terug van 0-2 en vocht zich naar een beslissingsgame. Helaas overleefden de Sethone die game net niet. Voor de eerste vier partijen waren twintig games nodig, maar Sethone was hard op weg een mogelijke afstraffing te voorkomen: 2-2 als tussenstand.

Robert van de Weetering bewees opnieuw zijn klasse en bleef ongeslagen. Met onder andere winst op de sterkste speler van TIAN steeg hij 18 punten in ranking. Arno de Laak steeg boven zichzelf uit en leed alleen tegen de kopman van de Arnhemmers een nederlaag. Hij voegde deze avond maar liefst 22 punten toe aan zijn ranking.

Kees van Oers eindigde iedere keer net aan de verkeerde kant van de score. Hij daagde elke tegenstander met fraai spel flink uit, maar trok telkens nipt aan het kortste eind.

Met deze ‘onbeslist’ hield Sethone zich al met al prima staande.

Sethone 2 won uit met 4-6 van Herpen 4. Sethone 3 was nog vrij.