De balans in de Wiltschut is opgemaakt. Helaas overleefde Sethone de poulefase niet. Sethone 3 kwam 1 punt tekort - na een 4-4 tussenstand - tegen het gemêleerde spelersveld van Shot. Shot is nog steeds een smeltkroes van nationaliteiten, vanwege de studenten aan de WUR. 

Enkele spelers van Sethone waren in het verleden actief bij Shot, als lid of in de bedrijvencompetitie. Het werd een hartelijk weerzien tussen de clubs aan beide zijden van de Rijn. Sethone 1 begon de slotronde zelfs met een gezamenlijke pizzamaaltijd in de zaal. Deze sfeer is kenmerkend voor 'de Wiltschut' en daarom is toernooi zo in trek.

Op voorhand leek Sethone 2 het meest kansrijk om door te gaan. Shot 4 stond zonder zeges onderaan, met 4 punten minder dan Sethone. Het tweede had minstens 2 punten meer nodig dan de Treffers tegen Slagvaardig zou halen. Tot zover de theorie.

De praktijk bleek totaal anders. Ondanks het geringe verschil in licentie, bleek het verschil in uitslagen groot. 60% van de games telde maximaal 3 punten verschil, maar te vaak in het voordeel van de thuisploeg. Frits Gillissen was op weg naar 4-1, maar strandde met 11-9 in de vijfde game. Dit gaf hem moed voor zijn slotpartij tegen Wilco van den Top, spelend met penhoudergreep. Frits Gillissen redde fraai de spreekwoordelijke eer: 8-1. In een ware poule des doods werd de tussentijdse nummer 2 niet achterhaald en werd Sethone 2 dus uitgeschakeld.

Bij Sethone 1 kwam alleen Paul Kogels tot winst (8-1 verlies), bij Sethone 3 was voormalig lid Johan Frederiks hofleverancier in de 5-4 nederlaag. Voor beide teams onvoldoende: derde in de poule en eruit.